معنی نوعی سنجاق در خیاطی

قزن قفلی

گرلاوین

سنجاق. [س َ] (ترکی، اِ) سوزنی بی سوفار با سری مدور و آن از غیر آهن کنند که قابل ارتجاع است.
- سنجاق ته دار، فلزی سیخکی مانند سوزن که در ته آن دگمه ٔ کوچکی تعبیه شده است. (از فرهنگ فارسی معین).
- سنجاق سر، سنجاق فلزی و گاه با روکش استخوانی که زنان برای نگهداری مو یا زینت زلف بدان نصب کنند. خار. خارسر. گیره ٔ سر. سرخاره.
- سنجاق قفلی، نوعی سنجاق که دنباله ٔ سیخک نوک آن تیز است و پس از یک دور خمیدگی دایره وار بموازات سیخک و به درازای او قرار داده شود و به کلاهکی که در وسط چاکی دارد متصل گردد تانوک تیز سیخک از شکاف بگذرد و به کلاهک گیر کند و مانع خلیدن به اطراف یا باز شدن دهانه ٔ سنجاق گردد.

سنجاق. [س َ] (ترکی، اِ) سنجق. سنجوق. علم. درفش. رایت. (فرهنگ فارسی معین). ج، سناجق. || یکی از تقسیمات ایالت در دولت عثمانی. ولایت. (فرهنگ فارسی معین).

سنجاق. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان آختاچی بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد. دارای 495 تن سکنه است. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات، حبوبات و توتون می باشد. شغل اهالی زراعت، گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

خیاطی. [خ َی ْ یا] (حامص) دوزندگی. درزیگری || صنعت خیاط. صنعت درزیگری.

درفش، رایت، یکی از تقسیمات ایالت در دولت عثمانی. [خوانش: (سَ یا سُ) [تر.] (اِ.)]

(سَ نْ) [تر. سنجق] (اِ.) سیخکی فلزی مانند سوزن که در ته آن دگمه کوچکی تعبیه شده برای وصل دو شیئی مثل پارچه به هم.

دبوس

spilla

نخ معمولی پرک-نخ عمامه-نخ ابریشم-نخ فلزی-نخ فاستونی-نخ نایلون-نخ پشمی

وسیلۀ کوچک فلزی مانند سوزن که می‌توان با آن اشیای نازک را به هم وصل کرد،
* سنجاق‌ سر: گیره‌ای که زنان به مو‌های خود می‌زنند،

سوزن ته‌گرد، لوا، علم، رایت، بیرق، ولایت

سوزنی بی سوفار با سری مدور و آن از غیر آهن سازند که قابل ارتجاع است

Anheften, Heften, Nadel (f), Stecknadel (f), Stift (m)

1184